Dalmatiërs en de Brandweer

Dit verhaal heb ik zelf reeds eerder eens gepubliceerd bij minidorp.nl en zal het ook hier nog eens schrijven.

Sinds de start van mijn verzameling in 2009 verzamel ik Brandweer kerst huizen. In eerste instantie de huizen van Lemax en als snel komen er merken als Department 56, Dickensville en Luville bij. Ondertussen bestaat de verzameling uit bijna 80 unieke kazernes. Zelfs vier kazernes van de hand van onze Joop!

Als ik foto’s terug kijk van 2009 had ik met kerst al zeker 19 kazernes hoofdzakelijk van Lemax aangevuld met figurines die ik tot die tijd kon vinden. Als je dan bedenkt dat ik definitief werd aangestoken op de eerste clubdag van de club ging dat best snel.

Marktplaats werd helemaal uitgeplozen en niet veel later ontdekken we ebay, en dan gaat het hard. Ook buiten het seizoen worden her en der kazernes vandaan gehaald. Dan valt pas op hoeveel dalmatiërs er steeds bij worden gekocht. Bij kazernes maar ook bij figurines zitten de zwart witte honden bij. Waarom dan?

Het gaat terug naar de tijd van de cowboys, postkoetsen en de diefstal van de paarden. De koetsier waakte ‘s nachts in de stal om te voorkomen dat zijn paarden werden gestolen. Maar had de koetsier een dalmatiër als hond, kon hij gewoon in een huis of postkoets hotel slapen. De dalmatiër had namelijk op één of andere manier zo’n hechte band met de paarden dat zij waakte voor hun baas en de paarden beschermde tegen de dieven. Naar mate dit meer dit bekend werd, hoe vaker de dalmatiërs werden ingezet als bescherming bij de paarden.

Zo werden de dalmatiërs ook wel koets honden genoemd. Ze werden gebruikt door de koetsiers eeuwen geleden in o.a. Engeland, Schotland en Wales. In deze tijd liepen de dalmatiërs naast of onder de koets en konden zo wel 20 tot 30 kilometer afleggen per dag. Bij aankomst bij de herberg liet de koetsier de hond bij de koets en zijn lading om deze te bewaken. De koetsier deed dit niet zelf omdat hij door iemand kon worden afgeleid terwijl een ander de koets leeg haalde. De dalmatiër is zeer alert en daarbij zou dit niet lukken.

Omdat transport belangrijker werd en de hoeveelheid paarden groeide in die tijd, kwamen er ook steeds meer dalmatiërs. En omdat in die tijd elke brandweerpost wel paarden hadden om de koets met waterpomp te trekken kwamen daar ook steeds vaker dalmatiërs bij de brandweer mannen. De hond bewaakt niet alleen de brandweerpost en de paarden maar hield ook de mannen gezelschap. Bij een uitruk naar een brand liep de hond gewoon mee naast de koets.

Nu de paarden zijn verdwenen uit de brandweerposten blijkt de dalmatiër niet te zijn verdwenen. De traditie om een dalmatiër als kazerne hond te houden wordt nog steeds voortgezet en de aantrekkingskracht van deze prachtige honden zorgt voor veel bekijks. Er gaat ook een gerucht dat men de honden bij de brandweer hield omdat ze doof zijn voor de sirenes en daardoor niet schrikken op het moment dat de brandweer uitrukt. Een kenner beweerd dat het gerucht inderdaad gaat en dat er veel dalmatiërs wat doof kunnen zijn maar het verhaal niet correct is. Nog steeds is de dalmatiër brandweerman zijn beste vriend tijdens de wacht. Daarnaast zijn het schone kortharige honden die zich erg netjes gedragen. Ze vangen of verjagen ratten en ander ongedierte en houden erg van beweging en dat is te zien als de hond weer eens achter een brandweer wagen aan rent naar de brand en trouw bij zijn team blijft. Dus vandaar dat o.a. Lemax en Department 56 dit ras vaak uitbeeld bij hun brandweer items.

Zoals gemeld zijn een aantal kazernes van de hand van onze Joop! Omdat bovenstaand stuk bijna niet te krijgen is of als deze wordt aangeboden dat voor een dusdanig bedrag is heeft Joop deze voor mij zelf gemaakt op basis van het origineel. Net als onderstaande kazerne die Joop heeft gemaakt puur op basis van wat foto’s van Google. Een kopie van een oude kazerne uit Rancine Wisconsin is mijn laatste aanwinst in de verzameling.

Mijn collectie is ook te zien op facebook : link

.